-
1 ἐπισκήπτω
Aἐπέσκηφα D.L.1.117
:— make to lean upon, ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων made it fall upon him, A.Pers. 740(troch.); ἐ. χάριν τινί impose it upon, S.Aj. 566.2. intr., fall upon, like lightning, πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν it came to this point, A.Eu. 482; νόσος ἐπέσκηψεν πολλή (v.l. ἐν-) Plu.Thes.15; ᾧἂν ἔρως ἐπισκήψῃ Id.2.767d
, cf. 701c;αὐτῷ ὁ θάνατος Philum.Ven.31.3
.II. lay it upon one to do a thing, c. dat. pers. et inf., μοῖρ' ἐπέσκηψεΠέρσαις πολέμους διέπειν A.Pers. 103
(lyr.), cf.S.OT 252: folld. by imper., ib. 1446: less freq. c.acc. et inf., E.Alc. 365; τοῖσι πλησιοχώροισιἐ. κελεύοντας προπέμπειν Hdt.4.33
: inf. can freq. be supplied, τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω (sc. ποιεῖν ) thus much I command thee to do, S.Tr. 1221; so : pers. is freq. omitted, ἐ. (sc. ὑμῖν)τὸν.. φόνον ἐκπρήξασθαι Hdt.7.158
; βάξιςἐπισκήπτουσα.. ἔξω δόμων.. ὠθεῖν ἐμέ A.Pr. 664
; ἐπέσκηψε.. εἶρξαι , cf. Antipho 1.1; alsoἐ. περί τινος E.IT 1077
.2. esp. conjure a person to do a thing, ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω.. μὴ περιιδεῖν Hdt.3.65;τινὶ πρὸς τῶν θεῶν And.1.32
; κλαίοντας, ίκετεύοντας.. έπισκήπτονταςμηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν Aeschin.3.157
, cf. Th.2.73, etc.; of the curses or orders of dying persons, μέμνησθε τὰἐπέσκηψε Πέρσῃσι.., μὴ πειρωμένοισι Hdt.3.73
, cf. Lys.13.92, D.28.15, 36.32.3. γᾷ ἐπισκήπτων χέρα resting hand on earth, i.e. calling earth to witness, B.7.41: abs.,γᾷ -σκήπτων πιφαύσκω Id.5.42
.III. as [dialect] Att. law-term, generally in [voice] Med., denounce a person, so as to begin a prosecution for perjury (cf.ἐπίσκηψις 11
), διεμαρτύρησε οὑτοσί.. · ἐπισκηψαμένων δ' ἡμῶν.. ἡ.. δίκη τῶν ψευδομαρτυριῶν εἰσῄει, i.e.a διαμαρτυρία was entered..: we replied by an ἐπίσκηψις.. , and the action for false witness was brought on, Is.5.17; in full,ἐ. τινὶ ψευδομαρτυριῶν D.29.7
; ᾗ (sc. τῇ θεῷ) οὐδὲ ψ. θέμις ἐστὶν ἐ. Aeschin.1.130;ἐ. ταῖς μαρτυρίαις D.47.1
, cf. Is.3.11; ἐ. [τῇ μαρτυρίᾳ] ὡς ψευδεῖ οὔσῃ denounce it as false, Din.1.52:—also in [voice] Act., Pl.Tht. 145ccodd., Jul. Or.6.186b:—hence [voice] Pass., : generally, πρὸς τῆς θανούσης.. ἐπεσκήπτου wast denounced, accused, S.Ant. 1313:—so in [voice] Act., blame,τινί Jul.Or.7.239a
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπισκήπτω
-
2 επισκηπτω
1) досл. опирать, упирать, перен. возлагать, поручать(τελευτέν θεσφάτων ἔς τινα Aesch.; τινὴ χάριν τινά Soph.; ζῶντά τινα κομίσαι εἰς Ἰταλίαν Plut.)
ἐ. τινὴ μηδὲν νεωτερίζειν περί τι Thuc. — убеждать кого-л. сохранить что-л. в неприкосновенности;ἐπισκῆψαί τι περί τινος Luc. — сделать какие-л. распоряжения насчет кого(чего)-л.;ὅ τι ἀποθνήσκειν μέλλοντες ἐπέσκηψαν Lys. — то, что они перед смертью завещали;ὧν ἐπισκήπτεις πέρι Eur. — то, о чем ты просишь;τοσοῦτον δή σ΄ ἐπισκήπτω Soph. — вот о чем я прошу тебя2) перен. обрушиваться, поражатьἐπεὴ δὲ πρᾶγμα ἐπέσκηψεν τόδε Aesch. — поскольку уж так случилось3) опровергать, возражать(τινί Plat.; med. οὐδεμίᾳ τῶν μαρτυριῶν Isae.)
4) med. выступать с обвинением, обвинять(εἴς τινα Lys.; τινι φόνου Plat., τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν Dem.)
ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι Plat. — если он будет уличен в лжесвидетельстве;ὡς αἰτίαν τινὸς ἔχων ἐπισκήψασθαι πρός τινος Soph. — быть кем-л. изобличенным как виновник чего-л. -
3 ἐπι-σκήπτω
ἐπι-σκήπτω, 1) darauf stämmen, darauf lasten od. wuchten lassen, daraufwerfen, ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν ϑεσφάτων Aesch. Pers. 726; ἐπέσκηψε Πέρσαις πολέμους διέπειν, verhängte über sie, 104. Dah. Jemandem auferlegen, auftragen, befehlen oder dringend, bittweise, ans Herz legen, βάξις ἦλϑεν Ἰνάχῳ σαφῶς ἐπισκήπτουσα καὶ μ υϑουμένη Aesch. Prom. 667; ὑμῖν πάντα ταῦτ' ἐπισκήπτω τελεῖν Soph. O. R. 252; ὑμῖν κοινὴν τήνδ' ἐπισκ. χάριν Ai. 563; πόλει καὶ σοὶ ταῦτα Eur. Phoen. 781, mit doppeltem acc., ἐπισκήπτω σε τάδε, ich bitte dich darum, I. T. 683, wie τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω Soph. Tr. 1211; mit dem acc. der Person u. folgdm inf., wie κελεύειν Eur. Alc. 372; vgl. Her. 4, 33; in Prosa bes. von den Wünschen u. Verfügungen Sterbender, ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω, τοὺς ϑεοὺς ἐπικαλέων μὴ περιϊδεῖν Her. 3, 65, vgl. 7, 158; μέμνησϑε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσῃσι τελευτῶν τὸν βίον μὴ πειρωμένοισι ἀνακτᾶσϑαι τὴν ἀρχήν, was er den Persern anwünschte, wenn sie nicht versuchten, 3, 73; ἐπισκήψαντος τοῦ πατρὸς ἐπεξελϑεῖν τοῖς φονεῦσι Antiph. 1, 1; αὐτοῖς μηδένα ἐάσειν Is. 9, 19; Lys. 13, 4. 41; ἃ οἱ πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν Plat. Menez. 246 c; auch mit Schwurformeln, ἔπισκήπτω ὑμῖν πρὸς ϑεῶν Andoc. 1, 32, wie beschwören; so abdt Aesch. κλαίοντας, ἱκετεύοντας –, ἐπισκήπτοντας μηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν 3, 157; ἐπισκήπτουσιν ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων μηδὲν νεωτερίζειν, sie beschwören euch bei den Eiden, Thuc. 2, 73; 3, 59; ϑεοὺς καὶ δαίμονας D. Hal. 10, 11; τὶ περί τινος, Luc. D. M. 13, 2; διὰ γραμμάτων Plut. Them. 9. – 2) med. sich worauf stützen, sich worauf berufen, μάρτυρι Dem. 34, 28, wo Becker das simplex σκήπτει hergestellt hat; – sich auflehnen gegen Einen, bes. in der attischen Gerichtssprache Klage führen, gegen falsches Zeugniß, μαρτυρίᾳ Is. 3, 11; τοῖς μεμαρτυρηκοσι ib. 66; τούτοις οὐκ ἐπεσκήψατο δηλονότι τἀληϑῆ μεμαρτυρηκότας εἰδώς Dem. 29, 33; ἐπισκήπτεσϑαι ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ καὶ μέρει Plat. Legg. XI, 937 b, der auch pass. sagt ἐὰν ἐπισκηφϑῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι, ibid.; Dem. abdt οὐδ' ᾗ τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν ἐπεσκήψατο (sc. μαρτυρίᾳ), er brachte keine Anklage des falschen Zeugnisses gegen seine Aussage vor, 29, 7; wegen Mordes Klage erheben, ἐπεξιέναι καὶ ἐπισκήπτεσϑαι φόνου τῷ πατρί Plat. Euthyphr. 9 a; – ὁ ἐπιβουληϑεὶς οὐκ ἐτόλμησε ἐπισκήψασϑαι εἰς ὑμᾶς Lys. 3, 39. So auch im act., Plat. Theaet. 145 c. – Pass., wie bei Plat. oben, Soph. αἰτίαν πρὸς τῆς ϑανούσης τῆςδ' ἐπεσκήπτου μόρων Ant. 1297, du wirst beschuldigt, Schuld zu haben. – 3) intr., mit Gewalt darauf niederstürzen, dagegen hervorbrechen, ἐπεὶ δὲ πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν τόδε Aesch. Eum. 460; Sp.; νόσος ἐπέσκηψε Plut. Thes. 15.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский